گروهی از صاحب نظران علوم رفتاری نظیر فروید و لورنز معتقدند که پرخاشگری رفتاری است که ریشه در ذات و فطرت انسان دارد. این دو معتقدند که پرخاشگری به عنوان یک نیروی نهفته در انسان دارای حالت هیدرولیکی است که به تدریج در شخص متراکم و فشرده می‌شود و سرانجام نیاز به تخلیه پیدا می‌کند. به نظر لورنز اگر این انرژی به شکلی مطلوب و صحیح مثلاً در طرق ورزش‌ها و بازی‌ها تخلیه شود جنبه سازنده خواهد داشت. در غیر اینصورت به گونه‌ای تخلیه می‌شود که مخرب خواهد بود و ممکن است اعمالی از قبیل قتل، ضرب و شتم، تخریب و نظایر آن را در برداشته باشد. از نظر فروید پرخاشگری در انسان نماینده غریزه مرگ است که در مقابل غریزه زندگی در فعالیت است، یعنی همچنان که غریزه زندگی ما را در جهت ارضای نیازها و حفظ هدایت می‌کند غریزه مرگ به صورت پرخاشگری می‌کوشد به نابود کردن و تخریب کردن بپردازد این غریزه چنانچه بتواند دیگران را نابود می‌کند و از بین می‌برد و اگر نتواند دیگران را هدف پرخاشگری و تخریب خود قرار دهد به جانب خود متوجه شده و به صورت خودآزاری و خودکشی جلوه گر می‌شود، بنابراین از نظر وی پرخاشگری حالتی مخرب و منفی دارد.[۱]
نظرات این مطلب
درباره ما
اطلاعات کاربری
ورزشکارها
لینک دوستان
خبر نامه
چت باکس
پیوندهای روزانه
- آرشیو لینک ها
آمار سایت
- کل مطالب : 457
- کل نظرات : 1
- افراد آنلاین : 11
- تعداد اعضا : 2
- بازدید امروز : 145
- بازدید کننده امروز : 145
- باردید دیروز : 100
- بازدید کننده دیروز : 101
- گوگل امروز : 0
- گوگل دیروز : 0
- بازدید هفته : 315
- بازدید ماه : 1651
- بازدید سال : 15600
- بازدید کلی : 259667
کدهای اختصاصی